An Fear Sneachta Brónach

Fadó, fadó, bhí fear sneachta ann. George an t-ainm a bhí air. Bhí sé an-bhrónach mar bhí sé ag iarraidh a bheith ina ghasúr seachas a bheith ina fhear sneachta. Bhí sé ag iarraidh a bheith ag súgradh le cairde. Bhí sé ag feiceáil páistí ag siúl ar scoil achan lá agus ba mhaith leis dul ar scoil leo.

Bhí an cara is fearr a bhí ag George, Micí an Moncaí, i ndiaidh briseadh amach as an zú. Bhí sé ag iarraidh George a fheiceáil. Thosaigh sé ag cuardach George. Chuaigh sé go dtí an scoil á chuardach.

[ Read all Fighting Words contributions here ]

Cha raibh sé ábalta George a fheiceáil. D’amharc sé thart ar na tithe agus sa deireadh, chonaic sé George agus bhí sé ar bís.

Bhí George brónach. Bhí sé ag caoineadh agus é ag amharc síos ar an talamh. Scairt Micí amach ainm George.

Elaine Feeney: ‘I write what I know, so the west of Ireland aesthetic permeates everything’

---

‘We don’t speak, we don’t eat, we don’t do anything together’: Inside an Irish divorce court

---

Bambie Thug: ‘I fully support anyone boycotting Eurovision’

---

With Shane Walsh and Damien Comer on the pitch, Galway have a chance – the opposite is also true

---

“GEORGE!!!”

Chuala George é agus d’amharc sé suas agus chonaic sé Micí.

Dúirt Micí leis, “Cén tuige a bhfuil tú brónach?”

“Tá mé ag leá!” a d’fhreagair George agus é ag briseadh a chroí ag caoineadh. “Níl mé ag iarraidh a bheith i m’fhear sneachta níos mó! Ba mhaith liom a bheith i mo ghasúr agus ní leáfaidh mé choíche!!”

“Mar a tharlaíonn, tá a fhios agam duine ag an zú a bhfuil draíocht acu ...” arsa Micí ...